– Długa do ziemi, rozkloszowana suknia z dekoltem w szpic, szwem królewskim i krótkim trenem, uszyta z jedwabiu (bądź podobnego materiału) w kolorze starej kości słoniowej, z przejrzystą warstwą wierzchnią i sięgającymi do knykci rękawami z miękkiego tiulu lub podobnego materiału w kolorze starej kości słoniowej, przykrytymi koronką w podobnym kolorze, we wzór esów-floresów wyszywanych drobnymi perłami w kolorze kości słoniowej. Cały przód sukni przykrywa podobna aplikacja z koronki w kwiatowy wzór, także wyszywana podobnymi perłami.
– Rozszerzająca się ku ziemi szata wierzchnia, rozcięta wzdłuż szwów królewskich sukni, z sięgającymi do łokci, rozkloszowanymi rękawami i krótkim trenem, uszyta z delikatnego, miękkiego koronkowego tiulu we wzór esów-floresów w kolorze starej kości słoniowej, wyszywanych drobnymi perłami w takim samym kolorze. Poły szaty wierzchniej są także zdobione podobnymi aplikacjami jak przód sukni, przechodzącymi przez ramiona dwoma pasami na plecy, między którymi, na dole, znajduje się także niewielka aplikacja z koronki wyszywana perłami. Rękawy są wykończone ząbkowaną koronką;
– Sięgający do talii welon zebrany na głowie w czepek z dwoma trenami z gęstej koronki o ząbkowanych brzegach, wyszywany drobnymi perłami w kolorze starej kości słoniowej. Czepek jest gęsto wyszywany perłowymi kwiatuszkami i dziewięcioma dużymi spiralami z ciasno ułożonych perełek o kształcie łez;
– Dopasowane kolorystycznie pantofelki na niskim obcasie;
– Włosy skręcone w luźne pukle i opuszczone swobodnie na ramiona i plecy, częściowo ukryte pod welonem (tylko naturalne kolory włosów; fryzura nie może mieć grzywki).
